تهران وقتی می بیند که ایالات متحده دشمن تمام عیار ایران است و بقایش را به خطر انداخته، به تهاجم و خشونت های بین المللی روی می آورد. این دلسردی و یاس ویرانگرتر از یورش های اخیر خواهد بود. اگرچه دولت ترامپ تمایلی به آشتی و مصالحه با یک مظنون به تهاجم را ندارد اما احتمالا گزینه دیگری هم نخواهد داشت.

حمیدرضا اسماعیلی نجار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست آمریکا در طول تمام این سال ها بر این پایه استوار بوده است که به هیچ کشوری غنی سازی را اجازه ندهد. ایران به واسطه برجام از معدود کشورهایی است که از این قاعده مستثنا شده است. به همین دلیل، به رسمیت شناختن غنی سازی ایران در برجام از دستاوردهای مهم برجام برای کشور ما نامیده شده است. برای اعمال این سیاست، ایالات متحده قانون موسوم به ۱۲۳ را تصویب کرد که در آن شروط متعددی برای انعقاد قرارداد همکاری هسته ای با دیگر کشورها تعبیه شده است، از جمله شرط عدم غنی سازی در کشور طرف معامله. اما عربستان سعودی اعلام کرده که در زمینه هسته ای خواهان حقوقی برابر با ایران است، یعنی غنی سازی در خاک خود و همین مسئله موجب شده تا دو کشور نتوانند موفق به انعقاد قرارداد همکاری هسته ای بشوند.